De lokatie in Italië is in één woord, schitterend. Ons huis is direct gelegen aan het meer, zwembad erbij, uitzicht op het meer en de bergen. Zo mooi hebben we nog nooit gezeten. Het huis ligt wel langs een weg, en is niet zo luxe als ons vorige huis in Mougins (zie vorige blog). Ach, daar laat je wat, hier vindt je wat, perfectie bestaat niet.
We komen op zondag de 13de aan in Italië, het plan is op maandag 14 augustus het oudste ploeterkind P op te halen van het vliegveld in Bergamo, de ploeterman heeft in maart al haar vlucht geboekt. Ze komt van Sziget ( festival in Budapest) Het is haar eerste vlucht alleen, haar vriendinnen blijven nog een paar dagen langer op Sziget. Ik spreek mijn grootste zorg uit tegen M de eigenaresse van het huis in Mougins ‘ik hoop dat ze het vliegtuig niet mist’. ‘Ach, mocht dat gebeuren is dat voor haar ook weer een levensles’, antwoordt ze en dat beaam ik.
Op maandagochtend ontvangen we een blije app van P ‘ik zit nu in taxi op weg naar vliegveld’, gelukkig dat vliegtuig gaat ze niet missen, denk ik nog. Een uurtje later belt ze huilend op. Ze is op het vliegveld maar haar ticket is verkeerd geboekt, niet voor de 14de maar voor maandag de 21ste. De ploeterman heeft zich bij het boeken een week vergist. En dat nadat we haar tot in den treure op het hart hebben gedrukt dat ze overal goed op moest letten bij het boeken van haar heenreis naar Budapest, die heeft ze gelukkig zelf geregeld.
Na haar eerste schrik herpakt ze zich snel, ze boekt een vlucht voor de dag erna en gaat weer per taxi terug naar Sziget, terug naar haar vrienden ‘eigenlijk is het best wel fijn zo’n dag erbij’, concludeert ze.
Mijn grootste zorg was dat het kind ergens iets zou missen maar die heeft alles prima voor elkaar. Er is hier sprake van een heus gezinsleermoment, P weet nu dat ze dit soort dingen beter zelf kan regelen én dat elk nadeel zijn voordeel heeft. De ploeterman leert dat check, check dubbelcheck voor alle leeftijden geldt, ook voor 50+ ers. Ikzelf weet nu zeker dat ik een zeer zelfstandig en veerkrachtig kind heb die zichzelf prima kan redden. Al zal me dat er in de toekomst waarschijnlijk niet van weerhouden haar af en toe toch nog wat ‘wijze moederlijke raad’ door haar strot te duwen. Want ja, het leven van een ploetervrouw is ook een continue leerproces.
Het oudste kind is veilig aangekomen en heeft zich bij ons gevoegd dus voelt het ploetergezin weer compleet. Vorig jaar vakantie verliep alles zeer soepeltjes, dit jaar wat minder. Zo hebben we het plan opgevat om per boot een aantal plaatsen rond het meer te bezoeken en besluiten om dagkaarten voor de veerponten aan te schaffen, het vaarschema blijkt alleen tijd/lokatie-technisch zo onhandig in elkaar te zitten dat we niet de kans hebben heel veel plaatsen te bezoeken. Om nu drie uur zinloos heen en weer te varen zonder daadwerkelijk uit te kunnen stappen lijkt ons geen goed plan. We bezoeken twee lokaties, en druipen dan weer terug af naar huis, dan is zo’n zwembad wel heerlijk om even af te koelen. Ik vind de zon best fijn maar als de zweetdruppels in mijn bilspleet staan wil ik afkoeling, ik ben duidelijk geen tropisch type.
Het weer is tot nu toe fantastisch, nog één dag aan het meer en dan richting Pfettisheim, klinkt behoorlijk duits maar ligt in Frankrijk.
wordt (misschien) nog vervolgd!