Het voordeel van een baanloze periode is dat je op een doordeweekse dag het 
opgenomen debat tussen Hillary en Trump kan bekijken. Het nadeel van een baanloos bestaan is dat je je daar vervolgens heel schuldig over voelt. Ik zou eigenlijk moeten leren dat de talocruralis bestaat uit het bovenste en onderste spronggewricht of moeten solliciteren naar een (top)functie . Als ik dat niet aan het doen ben zou ik mijn koelkast moeten soppen of het gras moeten maaien maar ik kan het niet laten ik wil toch even mijn gal te spugen over De Trump.
Ik was in eerste instantie geen hele grote fan van Hillary, natuurlijk het is een vrouw en ik zou het fantastisch vinden als er nu eindelijk eens een vrouwelijke president van de VS zou komen. Maar alleen kiezen op basis van geslacht is niet mijn ding. May the best person win. Hillary kwam op mij niet oprecht over, mechanisch, hard en onbetrouwbaar. Ik ben behoorlijk beïnvloed door de beeldvorming ik opgedrongen krijg via de media maar uiteindelijk is dat toch het enige waar ik nu op af kan gaan, kan helaas niet even een bakkie doen met Hil om eens even lekker intellectueel met haar te sparren.
Ik heb haar niet haar ogen uit haar hoofd zien huilen toen bleek dat Bill zijn naam eer aan had gedaan door zijn bil niet alleen met Hil te delen maar met zo’n beetje elke troela die zijn Oval office passeerde, dat had haar een wat menselijker gezicht gegeven. Als de ploeterman elke gewillige Miep die hij ontmoet met zijn liefde zou vullen zou hij toch echt zonder mijn ‘inspirerende’ aanwezigheid moeten doorploeteren.
Door het tonen van haar emotie zou ze publiekelijk haar zwakte tonen en dat zou ook moordend zijn voor een topfunctie. Het blijft voor machtige vrouwen toch moeilijker om een gebalanceerd beeld van zichzelf naar buiten te presenteren. Ik wil uiteindelijk als vrouw niet alleen haar capaciteit zien maar ook haar vrouwelijke kant. Mannen hoeven alleen te laten zien dat ze het aankunnen.
Ik heb 90 minuten lang zitten kijken naar een wijzend vingertje van een man met een verbeten dode caviakapselhoofd met tuitlipjes. Hij was zich continu op zijn borst aan het slaan over de triljoenen dollars waar hij de Amerikaanse economie zo mee gespekt had. De zakelijke kaart werd bij elke vraag uitgespeeld. In mijn geest flitste toch weer heel even het beeld van de Bokito-man door mijn hoofd.
Hillary stond daartegenover, rustig en duidelijk met veel meer kennis van zaken.
Ze legde feilloos zijn megalomane racistische natuur bloot. Zijn uitspraken over vrouwen zijn weerzinwekkend, hij noemde Miss America Miss Piggy en noemde haar ‘de poetsvrouw’ omdat het een Latina was. Ik zou zelf als vrouw niet willen worden vertegenwoordigd door een stupide vrouwenhater en ik hoop van harte dat de vrouwen van Amerika dat ook echt niet zullen willen. Ik baal ervan dat ik nu niet mee mag stemmen want ik zou heel hard willen roepen “Dump Trump, Hillary for president”.