Groente goeroe

Laten we even teruggaan naar de pré-ploeterperiode zo’n twintig jaar geleden. Ik heb het over de tijd dat de ploeterman en ik nog onafhankelijke zielen waren, slechts begaan met niets anders dan ons eigenste ikje, nog geen weet van komende hypotheeklasten, poepluiers en andere zorgen. Het was de tijd voor de samensmelting tot het ploetersetje. Wij bewoonden allebei onze eigen optrekjes en waren in het bezit van individuele koelkasten. Die van mij was doorgaans gevuld met niet veel meer dan een pak melk, een stuk kaas en een pot augurken.

In de periode dat we flow hadden (voor mensen die geen idee hebben waar ik het over heb raad ik aan om eerst mijn blog van 11 juni te lezen ‘Fissa bij Flo’) ging ik voor de allereerste keer mee met de ploeterman naar de supermarkt voor zijn dagelijkse boodschappen.  De ploeterman vulde doelgericht zijn kar met vier flessen cola, vier broden, twee stukken kaas, pakken vol met ham, fruit, koekjes en chips. Tegen de tijd dat we bij de kassa waren aangeland was de kar overvol en ik in complete shock. Let wel er was geen feest op komst, dit was wat de man doorgaans voor vier dagen voor niemand minder dan hemzelf dacht nodig te hebben. Na vier dagen zou dezelfde supermarktrooftocht noodzakelijk zijn om de geslonken voorraad weer aan te vullen. Nu zou je kunnen denken dat was en is vast een flinke man, een zogenaamde bellyman. De ploeterman is 1.90 lang en weegt amper 80 kilo, geen grammetje overtollig vet op zijn botten te bekennen, dit in tegenstelling tot zijn ploeterhelft.

De laatste paar weken vult de ploeterman zijn supermarktkar met zakken vol met diepvriesspruiten, -boontjes en Italiaanse groentemix. De Potjes met groenten zijn niet aan te slepen. De ploeterman heeft zich bekeerd tot het groente evangelie, hij moet minimaal 200 gram groente per dag verorberen en heeft kennelijk niet het vertrouwen dat de dagelijkse prak die de ploetervrouw hem voorzet in die behoefte zal voorzien.

Het ochtendritueel van de man van een bakje yoghurt met muesli heeft plaatsgemaakt voor een bord dampende spruiten. Omdat de ploeterman geen man is van de subtiele aanpak, gooit hij dagelijks demonstratief een pak groenten in de pan heel toevallig net op het moment dat de ploetervrouw zich ook in de buurt van het gasfornuis bevindt. Ik heb hem al gewaarschuwd dat dergelijke provocerende acties bij de ploetervrouw schreeuwen om een blog. Dat juicht de man toe. Op mijn vraag waarom hij zou willen dat zijn groentemanie gedeeld wordt met de ganse goegemeente sprak hij de historische woorden “ik wil graag een inspirator zijn voor het volk.” Afijn nu kun je de hooguit vijf vaste volgers van dit blog amper bestempelen als ‘het volk’, maar goed Ghandi is ook klein begonnen nietwaar?

De man is in die pakweg 20 jaar dat we een setje vormen van heel ver gekomen, van suikerbommenjunk naar groente goeroe. Omdat ik liever samenleef met een groentefreak dan een suikerverslaafde wil ik hem graag ondersteunen bij het uitdragen van zijn geloof. Eet groente voor het ontbijt, lunch en diner en je darmflora zal je dankbaar zijn. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het zelf niet kan opbrengen om aan een groente-ontbijt te beginnen. De ploeterman is mij ver vooruit óf het kan ook zijn dat deze groentemanie van voorbijgaande aard zal zijn en over een tijdje het ontbijt weer zal bestaan uit het vertrouwde yoghurtbakje met muesli. Volgens mij is het beiden gezond.